Odlomak iz predgovora: Čedomir Mirković
Ukroćene slike iz podsvesti
Još jedan glas za poeziju Veselina Mišnića
... Mišnić pripada pesnicima koji su okrenuti dubokim i nepomirljivim protivrečnostima u ljudskoj prirodi, spada u one stvaraoce kojima samo sukobi u čoveku, i samo nesamerljivosti u pesničkoj imaginaciji, nude istinske izazove za kreativne uzlete. Izvlačeći slike iz najdublje podsvesti i dovodeći ih u međusobne veze, u odnose koji, za trenutak, potiru koordinate sistema pravolinijske logičnosti, Mišnić ostvaruje bogatu, zaista retku i utoliko dragoceniju pesničku maštovitost. Ta se njegova samouverenost pokazuje kao sigurno poniranje u predele mašte, versifikacije i pesničkih značenja: povremeno nadomak klasične elergije, često u saglasnosti s načelima modernog i konciznog pesničkog govora. Taj široki raspon postupaka i ta bogata skala dometa iskazuju se kao jedinstveno i originalno otiskivanje u sudbinska područja čovekove duhovnosti; pokazuju se kao suočavanje sa najdubljim slojevima sopstvenog bića, kao maštovito izvlačenje individualnog doživljaja i dramatike „dvojnih slika“ na nivou univerzalnog, pesnički simboličnog iskustva...
